ریزش موی هورمونی (ریزش موی آندروژنیک) ← علل + روش درمان

ریزش موی هورمونی یا ریزش موی آندروژنیک یکی از متداول‌ترین مشکلاتی است که بسیاری از مردان و زنان در طول زندگی با آن مواجه می‌شوند. این نوع ریزش مو که اغلب به‌صورت تدریجی و مداوم رخ می‌دهد، معمولاً به عوامل ژنتیکی و حساسیت ریشه‌های مو مرتبط است. تأثیر این مشکل بر ظاهر فرد می‌تواند اعتمادبه‌نفس او را تحت تأثیر قرار دهد، اما خوشبختانه روش‌های درمانی موثری برای مقابله با آن وجود دارد.

در این مقاله، به بررسی کامل علل اصلی ریزش موی هورمونی و آندروژنیک، علائم قابل تشخیص آن و موثرترین روش‌های درمانی موجود خواهیم پرداخت. کلینیک کاشت موی دکتر نجف بیگی به‌عنوان بهترین کلینیک کاشت مو در الهیه، با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌های علمی و پیشرفته‌ترین تکنیک‌های کاشت مو، می‌تواند راه‌حلی مؤثر برای بازیابی موهای از دست رفته و افزایش اعتمادبه‌نفس شما باشد.

ریزش موی هورمونی چیست؟

ریزش موی هورمونی که در اصطلاح پزشکی به آن “آلوپسی آندروژنیک” گفته می‌شود، یکی از رایج‌ترین انواع ریزش مو در مردان و زنان است. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو نسبت به هورمون‌های آندروژن، به‌ویژه دی‌هیدروتستوسترون  (DHT)، حساسیت بیش از حد نشان می‌دهند. برخلاف تصور عمومی، این نوع ریزش مو به افزایش سطح هورمون‌های مردانه محدود نمی‌شود، بلکه واکنش غیرطبیعی و ژنتیکی ریشه‌های مو به این هورمون‌ها دلیل اصلی آن است.

ریزش موی آندروژنیک به تدریج پیشرفت می‌کند و باعث نازک شدن و کوتاه شدن تارهای مو می‌شود تا جایی که رشد مو متوقف می‌شود. این فرایند می‌تواند در مردان با عقب‌رفتن خط رویش مو و در زنان با کم‌پشت شدن موهای بالای سر ظاهر شود. اگرچه این مشکل به‌طور عمده به عوامل ژنتیکی مرتبط است، اما درمان‌های متعددی مانند داروهای موضعی، مکمل‌های تقویتی و روش‌های پیشرفته کاشت مو می‌توانند به مدیریت آن کمک کنند.

ریزش مو آندروژنیک در زنان

ریزش موی آندروژنیک در زنان، که به ریزش موی هورمونی نیز معروف است، یکی از شایع‌ترین انواع ریزش مو در بانوان به شمار می‌آید. این نوع ریزش مو معمولاً به‌دلیل تغییرات هورمونی و ژنتیکی رخ می‌دهد و می‌تواند به‌صورت تدریجی و در نواحی خاصی از سر مانند بالای سر و اطراف شقیقه‌ها ظاهر شود. برخلاف ریزش موی مردانه که معمولاً به شکل طاسی در نواحی پیشانی یا تاج سر بروز می‌کند، ریزش موی آندروژنیک در زنان بیشتر به صورت نازک شدن عمومی موها و کم‌پشتی در نواحی مختلف سر است. این مشکل می‌تواند بر اعتماد به‌نفس زنان تأثیر منفی بگذارد، اما خوشبختانه با روش‌های نوین درمانی مانند کاشت مو، داروهای تنظیم‌کننده هورمونی، و درمان‌های موضعی، امکان بهبود و بازگشت موهای از دست رفته وجود دارد.

علل ریزش مو آندروژنیک در زنان

ریزش موی آندروژنیک در زنان عمدتاً به ترکیبی از عوامل ژنتیکی و هورمونی برمی‌گردد. در این نوع ریزش مو، فولیکول‌های مو به هورمون‌های آندروژنیک، مانند تستوسترون، حساسیت بیشتری پیدا می‌کنند. این حساسیت باعث نازک شدن و کاهش حجم موها، به‌ویژه در نواحی مرکزی و تاج سر می‌شود. تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، یائسگی، اختلالات تخمدان مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) و مصرف داروهای هورمونی می‌تواند عاملی تشدیدکننده باشد. علاوه بر این، ژنتیک نیز نقشی اساسی در بروز این نوع ریزش مو ایفا می‌کند؛ به‌طوری‌که اگر یکی از اعضای خانواده سابقه ریزش موی آندروژنیک داشته باشد، احتمال بروز این مشکل در فرد بیشتر می‌شود.

درمان ریزش مو آندروژنیک در زنان

درمان ریزش موی آندروژنیک در زنان بسته به شدت و علت آن می‌تواند متنوع باشد. یکی از روش‌های متداول درمان، استفاده از داروهایی مانند مینوکسی‌دیل است که می‌تواند به تحریک رشد مجدد موها و کاهش ریزش کمک کند. همچنین، داروهای تنظیم‌کننده هورمونی مانند اسپیرونولاکتون و کلمانتین می‌توانند تأثیر مثبتی بر کاهش تأثیرات هورمون‌های آندروژنیک داشته باشند. در موارد شدیدتر، روش‌های پیشرفته‌تری مانند کاشت مو با استفاده از تکنیک‌های FUE و FIT می‌تواند برای بازگرداندن موهای از دست رفته مؤثر باشد. علاوه بر این، درمان‌های مکمل مانند لیزر درمانی، مزوتراپی و پی‌آر‌پی (پلاسمای غنی از پلاکت) نیز می‌توانند به تقویت موها و بهبود وضعیت فولیکول‌ها کمک کنند. در هر صورت، انتخاب روش درمانی مناسب باید تحت نظر متخصص پوست و مو انجام شود تا بهترین نتیجه حاصل گردد.

ریزش مو آندروژنیک در مردان

ریزش موی آندروژنیک در مردان، که به‌عنوان ریزش موی ارثی یا طاسی مردانه نیز شناخته می‌شود، یکی از رایج‌ترین علل ریزش مو در این گروه است. این نوع ریزش مو معمولاً به دلیل حساسیت فولیکول‌های مو به هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) و عوامل ژنتیکی ایجاد می‌شود. روند ریزش مو به‌طور تدریجی و از نواحی پیشانی، بالای سر و تاج سر شروع می‌شود و به‌مرور زمان به طاسی کامل در این نواحی منتهی می‌گردد. این وضعیت می‌تواند تأثیر زیادی بر اعتماد به‌نفس مردان بگذارد، اما خوشبختانه با روش‌هایی مانند کاشت مو، درمان‌های دارویی و لیزر درمانی، می‌توان به کاهش ریزش و بازیابی موهای از دست رفته کمک کرد و ظاهر طبیعی را بازگرداند.

علل ریزش مو آندروژنیک در مردان

ریزش موی آندروژنیک در مردان، که به‌عنوان طاسی مردانه نیز شناخته می‌شود، معمولاً به دلیل ترکیب عوامل ژنتیکی و هورمونی اتفاق می‌افتد. در این نوع ریزش مو، فولیکول‌های مو به هورمون‌های آندروژنیک، به‌ویژه دی‌هیدروتستوسترون (DHT)، حساسیت پیدا می‌کنند. این هورمون باعث کوچک شدن و نازک شدن فولیکول‌های مو می‌شود، که در نهایت به ریزش مو و کاهش تراکم آن منجر می‌گردد. عوامل ژنتیکی نیز نقش مهمی در این فرآیند دارند، به‌طوری که اگر یکی از والدین یا اعضای خانواده سابقه ریزش موی آندروژنیک داشته باشند، احتمال بروز این مشکل در فرد بیشتر می‌شود. این ریزش مو به‌طور معمول از نواحی پیشانی و تاج سر شروع شده و به‌تدریج گسترش می‌یابد.

درمان ریزش مو آندروژنیک در مردان

درمان ریزش موی آندروژنیک در مردان به‌طور معمول شامل ترکیبی از داروهای پزشکی، درمان‌های موضعی و روش‌های پیشرفته‌تر مانند کاشت مو می‌شود. یکی از متداول‌ترین داروها برای درمان این نوع ریزش مو، مینوکسی‌دیل است که به تحریک رشد موهای جدید و کاهش سرعت ریزش کمک می‌کند. همچنین، فیناستراید، دارویی که با کاهش سطح هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) عمل می‌کند، می‌تواند به توقف یا کاهش ریزش مو در مردان مبتلا به طاسی آندروژنیک کمک کند. در صورت عدم اثربخشی درمان‌های دارویی، روش‌های پیشرفته‌تر مانند کاشت مو به‌ویژه تکنیک‌های FUE و FUT برای بازگرداندن موهای از دست رفته به کار می‌روند. همچنین، درمان‌های مکمل مانند لیزر درمانی و مزوتراپی می‌توانند به تقویت و بهبود شرایط فولیکول‌های مو کمک کنند. انتخاب درمان مناسب باید تحت نظر متخصص پوست و مو صورت گیرد تا بهترین نتیجه حاصل شود.

پیشگیری از ریزش مو آندروژنیک

پیشگیری از ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان معمولاً با تشخیص زودهنگام و استفاده از درمان‌های مناسب امکان‌پذیر است. در ادامه به آن اشاره می‌کنیم:

داروهای مؤثر:

برای پیشگیری از ریزش مو آندروژنیک، استفاده از داروهای مؤثری مانند مینوکسی‌دیل و فیناستراید پیشنهاد می‌شود. مینوکسی‌دیل با افزایش جریان خون به فولیکول‌ها و تحریک رشد مو، از ریزش جلوگیری می‌کند. در حالی که فیناستراید با کاهش سطح دی‌هیدروتستوسترون (DHT) در بدن، که عامل اصلی ریزش مو در این نوع ریزش است، از پیشرفت ریزش مو جلوگیری می‌کند.

مراقبت از مو:

مراقبت صحیح از مو می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش ریزش داشته باشد. استفاده از شامپوهای تقویتی مناسب برای موهای ضعیف و نازک و همچنین مصرف مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری، می‌تواند به حفظ سلامت فولیکول‌ها کمک کند. این محصولات علاوه بر تقویت مو، از شکنندگی و ریزش آن جلوگیری می‌کنند.

سبک زندگی سالم:

سبک زندگی سالم نقش مهمی در پیشگیری از ریزش مو دارد. خواب کافی و منظم، به‌ویژه در شب، باعث بازسازی سلول‌ها و تقویت موها می‌شود. همچنین، مدیریت استرس و اضطراب با روش‌هایی مانند مدیتیشن، ورزش یا مشاوره، به جلوگیری از ریزش مو که ناشی از استرس است، کمک می‌کند.

تشخیص و درمان زودهنگام:

تشخیص زودهنگام ریزش مو و مراجعه به متخصص پوست و مو می‌تواند از پیشرفت مشکل جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم اولیه ریزش مو، متخصص می‌تواند با تشخیص دقیق، درمان‌های مؤثری را پیشنهاد دهد. این درمان‌ها شامل داروها، روش‌های درمانی یا حتی کاشت مو در مراحل پیشرفته‌تر می‌شوند.

کاشت مو برای درمان ریزش موی هورمونی (آندروژنیک)

کاشت مو می‌تواند یک راهکار مؤثر برای درمان ریزش موی هورمونی یا آندروژنیک باشد. این نوع ریزش مو که به‌ویژه در مردان و زنان با تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود، معمولاً با نازک شدن و ریزش مو در نواحی خاص سر مانند فرق سر همراه است. کاشت مو به‌ویژه به روش‌های مدرن مثل FUE یا SUT می‌تواند این نواحی را با برداشت فولیکول‌های مقاوم به هورمون‌ها و پیوند آن‌ها در نواحی کم‌مویی ترمیم کند.

در این روش، فولیکول‌های مو از بخش‌های مقاوم‌تر به هورمون‌ها (مانند پشت سر یا طرفین) استخراج شده و در نواحی دچار ریزش کاشته می‌شود. این روش می‌تواند نتایج طبیعی و پایداری به همراه داشته باشد. البته در صورتی که تغییرات هورمونی به‌طور مداوم ادامه یابند، ممکن است نیاز به ترمیم یا پیوند مجدد باشد.

مهم است که قبل از تصمیم‌گیری برای کاشت مو، وضعیت هورمونی فرد ارزیابی و درمان‌های هورمونی (در صورت نیاز) انجام شود تا نتایج به‌دست آمده از کاشت مو حفظ شوند.

نتیجه‌گیری:

ریزش موی هورمونی یا آندروژنیک یکی از مشکلات شایع در مردان و زنان است که می‌تواند به‌طور جدی بر ظاهر و اعتماد به‌نفس فرد تأثیر بگذارد. این نوع ریزش مو به دلیل حساسیت فولیکول‌های مو به هورمون‌های آندروژن، به‌ویژه DHT، رخ می‌دهد و به تدریج باعث نازک شدن و ریزش مو در نواحی خاصی از سر می‌شود. خوشبختانه، روش‌های درمانی متنوعی برای مقابله با این مشکل وجود دارد، از جمله داروهای موضعی، درمان‌های هورمونی و روش‌های پیشرفته کاشت مو مانند FUE و SUT.

در صورت تشخیص زودهنگام و استفاده از درمان‌های مناسب، می‌توان از پیشرفت ریزش مو جلوگیری کرده و به بازگرداندن موهای از دست رفته کمک کرد. کلینیک کاشت موی دکتر نجف بیگی با بهره‌گیری از روش‌های نوین و تخصص در کاشت مو، می‌تواند راه‌حلی مؤثر برای درمان ریزش موی هورمونی باشد و به بازسازی موهای طبیعی و بهبود اعتماد به‌نفس افراد کمک کند.

سوالات متداول