علت ریزش مو در بیماران دیابتی و راهکارهای کنترل آن

دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن قرن حاضر است که علاوه بر تاثیر مستقیم بر سطح قند خون، پیامدهای متعددی برای سلامت عمومی بدن ایجاد می‌کند؛ از جمله مشکلات پوستی، اختلالات گردش خون و آنچه کمتر به آن پرداخته می‌شود، ریزش مو در بیماران دیابتی. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ یا ۲، به مرور زمان با کاهش تراکم مو، نازک شدن تارها یا توقف رشد طبیعی موهای خود مواجه می‌شوند. این مساله تنها یک مشکل ظاهری نیست، بلکه گاهی نشانه‌ای از اختلال در خون‌رسانی، تغذیه سلولی یا حتی استرس‌های پنهان ناشی از نوسانات قند خون است. در این مقاله از کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی به‌صورت علمی و جامع بررسی می‌کنیم که علت ریزش مو در بیماران دیابتی دقیقاً چیست؟ چگونه می‌توان آن را کنترل کرد؟ و چه روش‌هایی برای تقویت موها در این شرایط توصیه می‌شود؟ اگر دیابت دارید و به سلامت و زیبایی موی خود اهمیت می‌دهید، این مطلب راهنمایی دقیق و قابل اجرا برای شما خواهد بود.

دیابت و مو: چه ارتباطی بین قند خون و ریزش مو وجود دارد؟

دیابت تنها یک بیماری مرتبط با قند خون نیست؛ این اختلال متابولیکی بر سلامت کل بدن، از جمله پوست، ناخن و به‌ویژه مو تاثیر می‌گذارد. یکی از شکایت‌های رایج در بین افراد دیابتی، ریزش مو در بیماران دیابتی است. مشکلی که اغلب در کاشت مو نادیده گرفته می‌شود با اینکه گاهی نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر در بدن به‌شمار می‌آید. نوسانات شدید قند خون، اختلال در خون‌رسانی و التهاب‌های مزمن از جمله عواملی هستند که می‌توانند چرخه طبیعی رشد مو را دچار اختلال کنند.

چگونه دیابت بر چرخه رشد مو تأثیر می‌گذارد؟

چرخه رشد مو شامل سه مرحله است:

• رشد (آناژن)
• توقف (کاتاژن) 
• ریزش (تلوژن).

در حالت طبیعی، ۸۵–۹۰٪ موها در مرحله رشد هستند. اما در ریزش مو در بیماران دیابتی، این تعادل به‌هم می‌خورد. افزایش قند خون مزمن باعث آسیب به مویرگ‌های ظریف پوست سر شده و تغذیه ریشه مو را مختل می‌کند. این وضعیت باعث ورود زودهنگام فولیکول‌های مو به فاز تلوژن می‌شود؛ یعنی مو زودتر از موعد می‌ریزد و فرصت کافی برای رشد مجدد ندارد. از سوی دیگر، دیابت با ایجاد استرس اکسیداتیو، التهاب مزمن و کاهش جذب ویتامین‌هایی مثل بیوتین، B12 و D، محیطی نامناسب برای رشد مو ایجاد می‌کند. در نتیجه، موها نازک، شکننده و پراکنده می‌شوند. آگاهی از تاثیر دیابت بر فازهای رشد مو، نخستین قدم در پیشگیری و درمان این مشکل در بهترین کلینیک کاشت مو است.

نقش انسولین و مقاومت به انسولین در ریزش مو

یکی از دلایل اصلی ریزش مو در بیماران دیابتی، مقاومت به انسولین است. انسولین نه تنها در تنظیم قند خون نقش دارد، بلکه برای عملکرد مناسب سلول‌های فولیکول مو نیز ضروری به‌شمار می‌آید. هنگامی که بدن به انسولین مقاوم می‌شود (شرایطی رایج در دیابت نوع ۲)، سلول‌ها توانایی جذب گلوکز و سایر مواد مغذی را از دست می‌دهند. در نتیجه، فولیکول‌های مو با کمبود انرژی و تغذیه مواجه می‌شوند.

همچنین مقاومت به انسولین موجب افزایش سطح آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه) می‌شود که یکی از عوامل شناخته‌شده ریزش موی الگوی زنانه و مردانه است. در زنان مبتلا به دیابت، این مساله می‌تواند به ریزش موهای ناحیه شقیقه یا تاج سر منجر شود. کنترل سطح انسولین از طریق تغذیه، ورزش و دارو، تاثیر مستقیمی بر پیشگیری از ریزش مو در افراد دیابتی دارد.

علت ریزش مو در بیماران دیابتی چیست؟

دلیل ریزش مو در بیماران دیابتی، مجموعه‌ای از عوامل درونی از جمله اختلال در گردش خون، التهاب مزمن، کاهش اکسیژن‌رسانی به فولیکول‌ها و اختلالات هورمونی است. همچنین افزایش قند خون به‌صورت مزمن، آسیب‌هایی به رگ‌های خونی کوچک وارد می‌کند که مستقیما بر پوست سر و تغذیه ریشه مو تاثیر می‌گذارد. یکی از نشانه‌های زودهنگام دیابت کنترل‌نشده، کاهش کیفیت و ریزش موهاست. از این‌رو در ادامه، با بررسی علمی و جزئی‌تر، به سه عامل اصلی موثر در این فرآیند می‌پردازیم.

اختلالات گردش خون و تاثیر آن بر ریزش مو در بیماران دیابتی

یکی از مهم‌ترین دلایل ریزش مو در بیماران دیابتی، اختلال در گردش خون مویرگی است. قند خون بالا به‌مرور دیواره رگ‌های خونی کوچک را تضعیف می‌کند و باعث باریک شدن و کاهش انعطاف‌پذیری آن‌ها می‌شود. این کاهش جریان خون، خصوصاً در نواحی دور از قلب مانند پوست سر، منجر به کمبود اکسیژن و مواد مغذی در ریشه‌های مو می‌گردد.

زمانی که فولیکول مو به‌طور مداوم تحت تغذیه ناکافی قرار گیرد، وارد فاز استراحت شده و ریزش مو آغاز می‌شود. در این شرایط، حتی اگر رژیم غذایی مناسبی داشته باشید، ریشه‌های مو قادر به دریافت مواد لازم نخواهند بود.

نکته نگران‌کننده این که آسیب به مویرگ‌ها برخی اوقات دائمی است. به همین دلیل کنترل زودهنگام قند خون و بهبود عملکرد سیستم گردش خون با کمک ورزش منظم، تغذیه کم‌قند و هیدراتاسیون کافی بسیار حیاتی است.

نقش استرس متابولیکی و التهابات مزمن در ریزش مو

استرس متابولیکی یکی دیگر از عوامل کلیدی در ریزش مو در بیماران دیابتی است. زمانی که بدن به‌طور مداوم در حال مقابله با قند خون بالا، انسولین اضافی یا مقاومت به انسولین است، وارد یک وضعیت التهابی مزمن می‌شود. این التهاب‌ها، سطح کورتیزول (هورمون استرس) را افزایش داده و عملکرد طبیعی فولیکول‌های مو را مختل می‌کند. از سوی دیگر، این شرایط استرس‌زا می‌تواند چرخه رشد مو را کوتاه کرده و باعث ورود زودهنگام موها به فاز ریزش شود. تحقیقات نشان داده‌اند که بیماران دیابتی با قند خون کنترل‌نشده، سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی دارند که با ریزش مو همبستگی مستقیم دارند. برای کاهش استرس متابولیکی، توصیه می‌شود:

• قند خون خود را با دقت کنترل کنید.
• خواب کافی داشته باشید.
• از ورزش‌های آرامش‌بخش مانند یوگا یا پیاده‌روی استفاده کنید.
• مصرف غذاهای ضدالتهاب مانند سبزیجات برگ‌سبز، چربی‌های سالم و میوه‌های کم‌قند را افزایش دهید.

کمبود مواد مغذی و نقش آن در ریزش مو در بیماران دیابتی

بیماران دیابتی اغلب دچار کمبود ریزمغذی‌های ضروری برای سلامت مو می‌شوند. از مهم‌ترین این مواد می‌توان به بیوتین، زینک، آهن، ویتامین B12، و ویتامین D اشاره کرد. متاسفانه دیابت با اختلال در جذب این مواد از دستگاه گوارش و دفع بیش‌ازحد آن‌ها از طریق کلیه‌ها همراه است. در نتیجه، حتی با رژیم غذایی مناسب، بدن این افراد نمی‌تواند به‌خوبی از مواد مغذی استفاده کند. ریزش مو در بیماران دیابتی در بسیاری از موارد با مصرف مکمل‌ هدفمند قابل کنترل است. با مشورت پزشک، استفاده از مکمل‌هایی مانند زینک، ویتامین D3، امگا ۳ و آهن می‌تواند به بازسازی فولیکول‌ها و تقویت ریشه مو کمک کند.

به خاطر بسپارید که کنترل دیابت تنها محدود به دارو نیست؛ بلکه تغذیه صحیح و پیشگیری از کمبودهای تغذیه‌ای بخش مهمی از درمان است. موهای سالم نیاز به بدنی سالم دارند و دیابت اگر مدیریت نشود، اولین آسیب‌ها را به ظاهر فرد وارد می‌کند.

چگونه سطح قند خون بر سلامت فولیکول‌های مو اثر می‌گذارد؟

ارتباط بین قند خون و ریزش مو در بیماران دیابتی بسیار مستقیم و شناخته‌‌شده است. زمانی که سطح گلوکز خون به طور مداوم بالا می‌ماند، بدن دچار اختلالات متابولیکی، التهاب‌های مزمن و آسیب‌های ریزعروقی می‌شود که مستقیما عملکرد فولیکول‌های مو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در ادامه نقش هر یک از این عوامل در توقف رشد مو یا شروع ریزش را بررسی می‌کنیم.

نقش انسولین در تغذیه فولیکول‌های مو در بیماران دیابتی

انسولین یکی از مهم‌ترین هورمون‌های بدن برای حفظ تعادل انرژی و متابولیسم سلولی است. اما در بیماران دیابتی، به‌ویژه دیابت نوع ۲، اغلب مقاومت به انسولین وجود دارد؛ یعنی سلول‌ها دیگر به انسولین پاسخ کافی نمی‌دهند. این مقاومت نه‌تنها روی تنظیم قند خون اثر می‌گذارد، بلکه مستقیما سلامت فولیکول‌های مو را نیز تهدید می‌کند.

وقتی سلول‌های فولیکولی نتوانند گلوکز، آمینواسید و سایر مواد مغذی را به‌درستی جذب کنند، دچار اختلال عملکرد و در نهایت آتروفی (تحلیل رفتن) می‌شوند. نتیجه‌ی این فرآیند، ریزش مو در بیماران دیابتی، نازک شدن موها و توقف رشد طبیعی آن‌هاست.

تنظیم سطح انسولین با رژیم غذایی کم‌قند، ورزش منظم و کاهش وزن، می‌تواند به بهبود تغذیه سلولی و رشد مجدد مو کمک کند. بنابراین، مدیریت مقاومت به انسولین یک گام کلیدی در پیشگیری از ریزش مو محسوب می‌شود.

التهاب مزمن: قاتل خاموش فولیکول‌های مو

در بیماران دیابتی، به‌خصوص آن‌هایی که قند خون کنترل‌نشده دارند، سطح التهاب در بدن به‌طور مزمن بالا می‌رود. این التهاب سلولی باعث ترشح سیتوکین‌ها (پروتئین‌های التهابی) می‌شود که به فولیکول‌های مو حمله کرده و عملکرد طبیعی آن‌ها را مختل می‌کنند. در واقع، التهاب مزمن یکی از محرک‌های اصلی ریزش مو در بیماران دیابتی است. فولیکول‌هایی که در معرض حمله سیستم ایمنی یا التهاب‌های مداوم باشند، وارد فاز تلوژن (ریزش) شده و دیگر قادر به تولید موی سالم نیستند. این وضعیت حتی می‌تواند منجر به طاسی‌های موضعی یا دائمی شود.

برای کنترل این التهاب‌ها، بیماران باید از رژیم‌های ضدالتهاب (حاوی چربی‌های سالم، سبزیجات سبز، امگا ۳ و زردچوبه) استفاده کنند. همچنین مصرف مکمل‌هایی مانند ویتامین D، زینک و آنتی‌اکسیدان‌‌ها می‌تواند به کنترل التهاب و تقویت سلامت مو کمک زیادی کند.

آسیب به رگ‌های خونی ریز پوست سر؛ عامل پنهان ریزش مو در بیماران دیابتی

یکی از آثار جدی قند خون بالا، تخریب مویرگ‌های خونی ریز در سراسر بدن است. این آسیب به رگ‌های خونی کوچک، خصوصا در پوست سر، باعث کاهش شدید جریان خون و در نتیجه کاهش اکسیژن و مواد مغذی به فولیکول‌های مو می‌شود. نتیجه؟ تضعیف ریشه مو و ریزش آن.

ریزش مو در بیماران دیابتی اغلب به دلیل همین آسیب‌های میکروواسکولار (ریزعروقی) رخ می‌دهد. پوست سر مانند هر عضو دیگری نیاز به گردش خون قوی و سالم دارد. وقتی این جریان دچار اختلال می‌شود، فولیکول‌ها به فاز خاموشی وارد می‌شوند و چرخه طبیعی رشد متوقف می‌گردد. برای بهبود وضعیت عروق ریز، کنترل دقیق قند خون، فعالیت فیزیکی روزانه و مصرف خوراکی‌هایی مانند سیر، زنجبیل، چغندر و نیاسین توصیه می‌شود. این اقدامات باعث تقویت خون‌رسانی و در نتیجه رشد مجدد مو می‌گردند.

آیا داروهای دیابت باعث ریزش مو می‌شوند؟

ریزش مو در بیماران دیابتی مسئله‌ای چندعلتی است و یکی از عوامل مهمی که معمولا نادیده گرفته می‌شود، عوارض جانبی داروهای دیابت است. بسیاری از مبتلایان به دیابت نوع ۱ و ۲ برای کنترل قند خون از داروهای مختلفی مانند متفورمین، انسولین، سولفونیل‌اوره‌ها یا مهارکننده‌های SGLT2 استفاده می‌کنند. با اینکه این داروها نقش حیاتی در کنترل بیماری دارند، اما برخی از آن‌ها با اختلال در متابولیسم، جذب مواد مغذی یا ایجاد التهاب مزمن، در سلامت پوست و مو نیز اختلال ایجاد می‌کنند.

متفورمین و نقش آن در کمبودهای تغذیه‌ای و ریزش مو

متفورمین یکی از رایج‌ترین داروهای خوراکی برای درمان دیابت نوع ۲ است. با اینکه متفورمین به کنترل قند خون کمک زیادی می‌کند، اما می‌تواند منجر به کمبود ویتامین B12، فولات و آهن شود؛ سه عنصر کلیدی برای سلامت مو. کمبود این مواد، عملکرد فولیکول‌های مو را دچار اختلال کرده و رشد طبیعی موها را کند یا متوقف می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف بلندمدت متفورمین با کاهش جذب B12 در دستگاه گوارش همراه است که یکی از دلایل شایع ریزش مو در بیماران دیابتی به شمار می‌رود. بیماران معمولا از ریزش تدریجی، نازک شدن موها و کاهش تراکم شکایت دارند.

برای مقابله با این اثر جانبی، توصیه می‌شود سطح ویتامین B12 به‌صورت دوره‌ای بررسی شود و در صورت نیاز، مکمل‌درمانی با مشورت پزشک صورت گیرد. برنامه غذایی غنی از سبزیجات برگ سبز، گوشت قرمز، تخم‌مرغ و ماهی نیز در این زمینه مفید است.

انسولین و نوسانات قند خون؛ عامل پنهان ریزش مو

تزریق انسولین یکی دیگر از روش‌های درمانی رایج برای دیابت است، به‌ویژه در بیماران نوع ۱ یا دیابت نوع ۲ پیشرفته. هرچند انسولین برای تنظیم گلوکز ضروری است، اما نوسانات شدید قند خون که ممکن است در اثر تنظیم نادرست دوز انسولین ایجاد شود، باعث اختلال در گردش خون پوست سر و عملکرد فولیکول‌های مو می‌شود. بالا و پایین شدن‌های مکرر قند خون می‌تواند چرخه طبیعی رشد مو را مختل کرده و فولیکول‌ها را به فاز استراحت یا تلوژن وارد کند، که نتیجه‌ی آن ریزش مو در بیماران دیابتی خواهد بود.

راهکار پیشنهادی برای این مشکل، پایدار نگه داشتن سطح قند خون با کمک رژیم غذایی مناسب، مانیتورینگ دقیق قند خون و مشورت مداوم با پزشک است. انتخاب نوع انسولین، نحوه تزریق و زمان‌بندی آن، نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو دارد.

سایر داروهای خوراکی دیابت و اثرات احتمالی بر مو

داروهایی مانند گلیبوراید، گلی‌پیزاید (از خانواده سولفونیل‌اوره‌ها)، مهارکننده‌های DPP-4 مانند سیتاگلیپتین و حتی برخی داروهای جدیدتر مثل مهارکننده‌های SGLT2 ممکن است به‌صورت غیرمستقیم بر سلامت مو اثر بگذارند. برخی از این داروها می‌توانند با ایجاد استرس اکسیداتیو، التهاب مزمن یا تداخل در جذب ریزمغذی‌ها مانند زینک و منیزیم، در درازمدت زمینه را برای ریزش مو در بیماران دیابتی فراهم کنند. البته این عوارض شایع نیستند، اما در بیمارانی که سابقه مشکلات پوستی یا تغذیه‌ای دارند، احتمال وقوع بیشتر است.

برای کاهش این اثرات، مصرف مکمل‌های متعادل‌کننده (مانند زینک، ویتامین D و B کمپلکس)، مصرف آب کافی و پرهیز از مصرف خودسرانه داروها ضروری است. همچنین مراجعه به متخصص غدد و پوست برای بررسی تخصصی وضعیت مو در کنار درمان دیابت، اقدام مناسبی ارزیابی می‌شود.

راهکارهایی برای پیشگیری از ریزش مو ناشی از داروهای دیابت

برای مقابله با ریزش مو در بیماران دیابتی که ناشی از داروهاست، رویکردی چندجانبه لازم است:

• در وهله اول، باید داروی مصرفی، دوز و مدت زمان استفاده به دقت بررسی شود. گاهی با تغییر دارو یا تنظیم دوز، می‌توان از بروز این عارضه جلوگیری کرد.
• در مرحله دوم، بیمار باید سطح ویتامین‌ها و مواد معدنی حیاتی بدن را به‌صورت منظم آزمایش کند؛ به‌ویژه ویتامین B12، زینک، آهن، ویتامین D و اسید فولیک. در صورت تشخیص کمبود، مصرف مکمل‌های تخصصی موثر خواهد بود.
• سومین اقدام، مشاوره با متخصص پوست و مو برای ارزیابی مستقیم وضعیت فولیکول‌ها و تجویز درمان‌های مکمل مانند مزوتراپی، PRP یا لوسیون‌های تقویتی است.

نکته پایانی اینکه هیچ دارویی را نباید بدون نظارت پزشکی قطع کرد، حتی اگر گمان می‌کنید عامل ریزش مو است.

آیا مزوتراپی و PRP برای بیماران دیابتی بی‌خطر است؟

بسیاری از بیماران دیابتی، پس از ناکامی در درمان‌های خانگی و تغذیه‌ای، به سراغ راهکارهای کلینیکی مانند مزوتراپی مو یا درمان  PRP  (پلاسمای غنی از پلاکت) در بهترین کلینیک کاشت مو الهیه می‌روند، اما آیا این روش‌ها برای بیماران دیابتی بی‌خطرند؟

مزوتراپی مو برای بیماران دیابتی چگونه عمل می‌کند؟

مزوتراپی مو یک درمان موضعی است که از طریق تزریق مستقیم ترکیبات مغذی، ویتامین‌ها، آمینواسیدها و مواد تقویتی به لایه میانی پوست سر انجام می‌شود. هدف اصلی آن، تحریک گردش خون موضعی، تغذیه فولیکول‌های مو و تقویت رشد مو است. در افراد مبتلا به دیابت، که معمولا با مشکلاتی مانند ضعف خون‌رسانی، التهاب مزمن و کمبود ویتامین‌ها روبه‌رو هستند، مزوتراپی می‌تواند تا حدی این کمبودها را جبران کند. به همین دلیل، در برخی موارد مشاهده شده که استفاده صحیح و کنترل‌شده از این روش به کاهش ریزش مو در بیماران دیابتی کمک کرده است.

البته، مزوتراپی برای این گروه، باید با احتیاط انجام شود. کنترل کامل قند خون، استفاده از ترکیبات بدون قند و حساسیت‌زا و انجام درمان توسط متخصص پوست و مو الزامی است. در بیماران دیابتی با زخم‌پذیری بالا یا ضعف سیستم ایمنی، خطر عفونت یا التیام کند وجود دارد. بنابراین ارزیابی پیش از درمان ضروری است.

درمان PRP و ایمنی آن برای بیماران دیابتی

درمان PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت، یک تکنیک بازسازی طبیعی است که با استفاده از خون خود بیمار انجام می‌شود. پس از جداسازی پلاسما، این ماده حاوی فاکتورهای رشد به پوست سر تزریق می‌شود تا فولیکول‌های مو تحریک و تقویت شوند. در مطالعات جدید، مشخص شده که PRP در کاهش ریزش مو در بیماران دیابتی موثر است، زیرا برخلاف مزوتراپی، از مواد خارجی استفاده نمی‌شود و خطر آلرژی کاهش می‌یابد.

همچنین فاکتورهای رشد طبیعی موجود در پلاسما به بهبود گردش خون موضعی و ترمیم بافت‌ها کمک می‌کند، که برای بیماران دیابتی با مشکل خون‌رسانی بسیار حیاتی است. با این حال، بیمار دیابتی باید قبل از شروع PRP، سطح قند خون خود را به‌خوبی مدیریت کند. افرادی با دیابت کنترل‌نشده، زخم‌های مزمن یا مشکلات انعقادی نباید تحت این درمان قرار گیرند. انجام PRP در کلینیک تخصصی پوست و مو با تجربه در درمان بیماران دیابتی، ایمنی این روش را تضمین می‌کند.

نکات کلیدی قبل از شروع مزوتراپی یا PRP در بیماران دیابتی

پیش از آغاز هر درمان کلینیکی برای ریزش مو در بیماران دیابتی، ارزیابی دقیق پزشکی ضروری است. سطح هموگلوبین A1c، توانایی بدن در ترمیم زخم، وجود بیماری‌های زمینه‌ای دیگر مانند فشار خون بالا یا مشکلات کلیوی همگی باید بررسی شوند. در جلسه مشاوره، متخصص باید از نوع داروهای مصرفی بیمار (مانند انسولین یا متفورمین) مطلع شود تا از تداخلات احتمالی یا حساسیت‌های خاص پیشگیری کند. انتخاب زمان مناسب تزریق، استفاده از مواد با کیفیت، رعایت کامل استریلیزاسیون و پرهیز از تزریق‌های عمیق از موارد مهمی است که باید در نظر بگیرید.

همچنین توصیه می‌شود که بیماران دیابتی پس از هر جلسه مزوتراپی یا PRP، محل تزریق را از نظر علائم التهاب یا عفونت کنترل کنند. در صورت بروز هرگونه علائم غیرعادی، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

سخن پایانی

ریزش مو در بیماران دیابتی تنها یک مسئله زیبایی نیست، بلکه گاهی نشانه‌ای از اختلالات متابولیکی، مشکلات گردش خون یا کمبود مواد مغذی است. همان‌طور که بررسی کردیم، عواملی مانند نوسانات شدید قند خون، التهاب مزمن، استرس اکسیداتیو و حتی مصرف برخی داروهای دیابتی می‌توانند به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث تضعیف فولیکول‌های مو شوند.کنترل سطح قند خون، مصرف ویتامین‌های ضروری مانند بیوتین، B12، D و آهن، بهره‌گیری از سبک زندگی سالم، و در موارد خاص استفاده از درمان‌های کلینیکی مانند مزوتراپی و PRP می‌تواند به کاهش ریزش مو در بیماران دیابتی کمک شایانی کند.

اگر به دنبال راهکار علمی جدید، ایمن و موثر برای درمان ریزش مو هستید، مراجعه به متخصصان با تجربه اهمیت بالایی دارد. کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی با بهره‌گیری از جدیدترین تکنولوژی‌های پزشکی و تیم درمانی مجرب، آماده ارائه خدمات تخصصی به بیماران دیابتی است. برای حفظ زیبایی و سلامت موهای خود، همین امروز برای مشاوره اقدام کنید.

سوالات متداول

منابع:

https://diabetesstrong.com/diabetes-hair-loss

https://www.medicalnewstoday.com/articles/323810