کاشت مو در دوران بارداری، موضوعی است که سوالات زیادی را برای بانوانی که در این دوران با ریزش مو مواجه می‌شوند، ایجاد می‌کند. ریزش مو در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی شایع است و این امر می‌تواند برای برخی از خانم‌ها نگران‌کننده باشد. در نتیجه، این سوال مطرح میشود که آیا کاشت مو می‌تواند راه حلی برای این مشکل باشد یا خیر؟
در این میان، نگرانی‌های متعددی در مورد ایمنی این روش برای مادر و جنین وجود دارد. استفاده از داروهای بی‌حسی، تغییرات سیستم ایمنی بدن مادر در دوران بارداری و تأثیر احتمالی این فرایند بر جنین، از جمله مواردی هستند که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند. علاوه بر این، تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند بر نتیجه کاشت مو نیز تأثیرگذار باشد و احتمال موفقیت آن را کاهش دهد. در این مقاله، به بررسی دقیق این موضوع می‌پردازیم که آیا کاشت مو در زنان در دوران بارداری امکان‌پذیر است یا خیر و چه ملاحظاتی در این خصوص وجود دارد.
7 مهر 1404کاشت مو یک عمل جراحی است که شامل مراحل مختلفی از جمله بی‌حسی، ایجاد برش و گاهی اوقات استفاده از داروهای خاص میشود. در دوران بارداری، به دلیل حساسیت بالای این دوره و تأثیر هرگونه ماده شیمیایی یا دارویی بر جنین، استفاده از این داروها می‌تواند خطرات بالقوه‌ای را به همراه داشته باشد. حتی داروهای بی‌حسی موضعی یا آرام‌بخش که در طول عمل کاشت مو طبیعی استفاده می‌شوند، میتوانند برای جنین در حال رشد مضر باشند.
علاوه بر این، بدن زنان در دوران بارداری دستخوش تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی متعددی میشود که می‌تواند بر پوست سر و الگوی رشد مو تأثیر بگذارد. این نوسانات هورمونی ممکن است با نتایج کاشت مو تداخل داشته و اثربخشی آن را کاهش دهد یا حتی منجر به عوارض ناخواسته شود. به عبارت دیگر، ممکن است نتیجه‌ی مطلوب از کاشت مو به دلیل تغییرات بدن در دوران بارداری حاصل نشود.
بنابراین، توصیه اکید این است که خانم‌هایی که قصد انجام کاشت مو را دارند، این عمل را به بعد از دوران بارداری و شیردهی موکول کنند. پس از این دوران، بدن به وضعیت پایدارتری بازمی‌گردد و احتمال موفقیت عمل کاشت مو افزایش می‌یابد و خطرات احتمالی برای مادر و نوزاد به حداقل می‌رسد.
ریزش مو، می‌تواند در طول دوران بارداری و حتی پس از زایمان رخ دهد و دلایل متعددی دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
یکی از اصلی‌ترین دلایل ریزش مو در سه ماهه اول بارداری، تغییرات هورمونی است. افزایش سطح هورمون استروژن در دوران بارداری می‌تواند بر گردش خون و رشد مو تأثیر بگذارد و در برخی موارد منجر به ریزش مو شود. در واقع، در حالی که افزایش استروژن معمولاً باعث پرپشت‌تر شدن موها در دوران بارداری میشود، تغییرات ناگهانی در سطح آن می‌تواند باعث ریزش مو نیز بشود.
بدن در این دوران، تغییرات هورمونی چشمگیری را برای تطبیق با رشد جنین تجربه می‌کند. این تغییرات باعث میشود که حدود ۳۰ درصد بیشتر از حالت عادی، موها وارد فاز استراحت شوند که نتیجه آن، افزایش ریزش مو است. این ریزش مو ممکن است در سه ماهه اول، دوم یا حتی پس از زایمان رخ دهد.
استرس ناشی از بارداری نیز می‌تواند عامل ریزش مو باشد. این نوع ریزش مو که با نام تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium) شناخته میشود، به دلیل تغییرات هورمونی و برهم خوردن تعادل بدن رخ می‌دهد. در این حالت، حدود ۳۰ درصد از موها ممکن است به تدریج و طی حدود شش ماه ریزش کنند.
اختلالات تیروئید، چه پرکاری و چه کم‌کاری، میتوانند باعث ریزش مو شوند. کم‌کاری تیروئید که شیوع بیشتری نسبت به پرکاری آن دارد، حدود ۳ درصد از زنان را در دوران بارداری و ۵ درصد را پس از زایمان درگیر می‌کند. در هر صورت، اختلال در عملکرد تیروئید می‌تواند منجر به ریزش مو شود.
کمبود آهن نیز یکی دیگر از عوامل شایع ریزش مو در دوران بارداری است. با توجه به تغییرات هورمونی و افزایش نیاز بدن به آهن در این دوران، بسیاری از زنان با کمبود آهن مواجه می‌شوند که می‌تواند منجر به ریزش مو شود. این نوع ریزش مو نیز معمولاً دائمی نیست و پس از زایمان و بازگشت سطح آهن به حالت طبیعی، موها به روال رشد طبیعی خود بازمی‌گردند.
دلایل متعددی برای این امر وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم:
تغییرات هورمونی در دوران بارداری تأثیرات چشمگیری بر بدن مادر، از جمله وضعیت موها، می‌گذارد. این تغییرات میتوانند منجر به تجربیات متفاوتی برای هر زن باردار شوند؛ برخی موهایی ضخیم‌تر و پرپشت‌تر را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر با موهایی شکننده‌تر و خشک‌تر مواجه می‌شوند. یکی از عوامل اصلی این تغییرات، افزایش سطح هورمون استروژن است.
استروژن به طور طبیعی چرخه رشد مو را کند می‌کند، به این معنی که موها با سرعت کمتری می‌ریزند و در نتیجه، موها پرپشت‌تر و حجیم‌تر به نظر می‌رسند. علاوه بر این، کاهش تولید چربی (سبوم) توسط فولیکول‌های مو نیز به درخشش و زیبایی بیشتر موها کمک می‌کند. با این حال، این وضعیت برای همه یکسان نیست.
در مقابل، افزایش سطح هورمون پروژسترون می‌تواند اثرات منفی بر موها داشته باشد. پروژسترون که در دوران بارداری به میزان زیادی ترشح میشود، می‌تواند موها را شکننده‌تر کند. این شکنندگی احتمال شکستن مو از ریشه را افزایش می‌دهد که ممکن است به نظر ریزش مو بیاید. با این وجود، این نوع شکستگی با ریزش موی واقعی متفاوت است.
نکته‌ی مهم این است که هر بارداری تجربه‌ای منحصربه‌فرد است و تأثیرات آن بر موها می‌تواند از یک بارداری به بارداری دیگر متفاوت باشد. بنابراین، آنچه در یک بارداری برای موهای شما رخ می‌دهد، ممکن است در بارداری بعدی کاملاً متفاوت باشد. این تفاوت‌ها به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، وضعیت تغذیه و سطح استرس مادر بستگی دارد.
بهترین زمان برای انجام کاشت مو پس از زایمان، زمانی است که بدن و به ویژه سطح هورمونها به ثبات رسیده باشد. تغییرات هورمونی پس از زایمان می‌تواند باعث ریزش موقت مو شود و این موضوع، ارزیابی دقیق تراکم مو و نیاز واقعی به کاشت را دشوار می‌کند. به همین دلیل، توصیه میشود که مادران پس از زایمان، حداقل ۶ تا ۱۲ ماه صبر کنند تا وضعیت هورمونی و رشد موهایشان به حالت طبیعی بازگردد. این بازه زمانی به متخصصین نیز کمک می‌کند تا بتوانند با بررسی وضعیت پایدار موها، بهترین تصمیم را در مورد انجام یا عدم انجام کاشت مو و همچنین روش مناسب برای این کار اتخاذ کنند.
در واقع، صبر کردن به مدت ۶ تا ۱۲ ماه پس از زایمان دو مزیت اصلی دارد: اول اینکه به بدن فرصت می‌دهد تا از تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از بارداری و زایمان بهبود یابد و دوم اینکه امکان ارزیابی دقیق‌تر وضعیت موها را فراهم می‌کند. با تثبیت سطح هورمونها و الگوی ریزش مو، متخصصان بهترین کلینیک کاشت مو در سعادت آباد می‌تواند با دقت بیشتری میزان و محل کاشت مو را تعیین کند و در نتیجه، نتیجه‌ی نهایی کاشت مو مطلوب‌تر خواهد بود.
کاشت مو به طور کلی در دوران بارداری توصیه نمی‌شود، زیرا تغییرات هورمونی و شرایط خاص این دوره می‌تواند بر نتیجه کاشت تاثیر بگذارد و همچنین ممکن است خطراتی برای مادر و جنین داشته باشد. با این حال، در بهترین کلینیک کاشت مو در تهران روش‌های جایگزینی وجود دارند که میتوانند به کاهش ریزش مو و بهبود ظاهر موها در این دوران کمک کنند. این روش‌ها عبارتند از:
کاشت مو در دوران بارداری به طور کلی توصیه نمی‌شود. دلیل این امر، تغییرات هورمونی در بدن زنان باردار و همچنین محدودیت در استفاده از داروها و روش‌های درمانی پس از کاشت مو است. با این حال، در صورتی که اصرار به انجام این کار وجود داشته باشد، باید نکات زیر را در نظر گرفت:
ریزش مو پس از زایمان، که به آن آلوپسی پس از زایمان نیز گفته میشود، مشکلی شایع در بین مادران است و تا ۹۰ درصد از آنها، ۳ تا ۵ ماه پس از زایمان درجاتی از ریزش مو را تجربه می‌کنند. این ریزش مو معمولاً موقتی است، اما برخی از مادران ممکن است مشکلات زمینه‌ای و مزمن ریزش مو داشته باشند و به فکر کاشت مو باشند.
کاشت مو روشی مؤثر برای رفع ریزش مو در زنان است، اما انجام آن در سال اول پس از بارداری، به خصوص در دوران شیردهی، توصیه نمی‌شود. دلیل این امر، استفاده از داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد خارش و ضد درد پس از عمل کاشت مو است. این داروها میتوانند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شده و عوارضی مانند خواب‌آلودگی در او ایجاد کنند. اگرچه داروهای مورد استفاده در حین عمل کاشت مو تأثیر موقتی دارند و پس از چند ساعت از بین می‌روند، اما داروهای بعد از عمل میتوانند برای نوزاد مشکل‌ساز باشند.
بهترین زمان برای انجام کاشت مو توسط مادران شیرده، پس از ۶ ماهگی نوزاد است. در این زمان، سیستم گوارش نوزاد تکامل بیشتری یافته و احتمال بروز حساسیت به داروها کاهش می‌یابد. بنابراین، توصیه میشود مادران شیرده برای انجام کاشت مو تا این زمان صبر کنند.
کاشت مو به طور مستقیم بر جنین تأثیری ندارد. این عمل، که شامل برداشت فولیکول‌های مو از ناحیه‌ای از سر و کاشت آنها در ناحیه دیگر است، به طور کلی یک روش کم تهاجمی محسوب میشود و مستقیماً با جنین در تماس نیست. با این حال، دلایلی وجود دارد که انجام آن در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.
مهم‌ترین دلیل برای احتیاط در انجام کاشت مو در دوران بارداری، مربوط به استفاده از داروهای بی‌حسی موضعی و احتمالاً آرام‌بخش‌ها در طول عمل است. اگرچه این داروها معمولاً بی‌خطر تلقی می‌شوند، اما تأثیر دقیق آنها بر جنین در حال رشد به طور کامل مشخص نیست و برخی از آنها ممکن است از جفت عبور کرده و به طور بالقوه خطراتی را برای جنین ایجاد کنند.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند بر نتایج کاشت مو تأثیر بگذارد و ممکن است نتایج مطلوب حاصل نشود. بنابراین، برای حفظ سلامت مادر و جنین، بهتر است این عمل به بعد از زایمان موکول شود.
همانطور که اشاره شد، انجام کاشت مو در دوران بارداری به طور کلی توصیه نمی‌شود. دلایل متعددی برای این منع وجود دارد که هم سلامت مادر و هم سلامت جنین را در بر می‌گیرد. تغییرات هورمونی شدید در دوران بارداری می‌تواند بر نتیجه‌ی کاشت مو تأثیر منفی گذاشته و احتمال موفقیت آن را کاهش دهد. از طرفی، استفاده از داروهای بی‌حسی موضعی و سایر داروهایی که ممکن است در طول عمل کاشت مو مورد نیاز باشد، می‌تواند برای جنین خطرناک باشد و سلامت مادر و جنین را به خطر اندازد.
همچنین، سیستم ایمنی بدن در دوران بارداری معمولاً ضعیف‌تر است و این موضوع احتمال عفونت پس از عمل را افزایش می‌دهد. به همین دلایل، بهتر است که خانم‌های باردار از انجام کاشت مو در این دوران خودداری کنند و در صورت نیاز به درمان ریزش مو، پس از زایمان و گذراندن دوران شیردهی با پزشک متخصص در کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی مشورت نمایند تا بهترین روش درمانی برای آنها تعیین شود. در دوران بارداری، روش‌های غیر جراحی و بی‌خطر برای مدیریت ریزش مو مانند تغییر در رژیم غذایی و استفاده از شامپوهای مناسب وجود دارد که میتوان با مشورت پزشک از آنها بهره برد.
منبع: لینک
کاشت مو در صورت نتیجه مطلوبی دارد که هورمونهای بدن تثبیت شده باشند و برای تثبیت هورمونها حداقل باید 6 تا 12 ماه از زایمان گذشته باشد.
کاشت مو در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی شدید و پایین بودن سطح ایمنی بدن مادر و همچنین خطرات احتمالی داروها برای جنین ممنوع است. این عوامل میتوانند با نتایج کاشت مو تداخل داشته و عوارضی را برای مادر و جنین به همراه داشته باشند.
به طور کلی توصیه میشود که بعد از اتمام دوره بارداری و شیردهی و همچنین تثبیت وضعیت هورمونی بدن، برای کاشت مو اقدام کنید. این مدت معمولا حدود ۶ ماه پس از زایمان در نظر گرفته میشود، اما بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید.
ارسال دیدگاه