کاشت مو به ویژه در سال‌های اخیر، به عنوان روزنه امید برای بسیاری از افرادی که با چالش ریزش مو مواجه هستند، بیشتر از پیش در دسترس قرار گرفته است. این روش، نه تنها فرصتی برای بازیابی موهای از دست‌رفته است، بلکه اعتماد به نفس و بهبود جایگاه اجتماعی را نیز به همراه دارد. اما، این راه حل برای همه افراد قابل استفاده نیست. پرداختن به این موضوع که چه کسانی نباید کاشت مو انجام دهند به میزان موضوع کاشت مو اهمیت دارد. از این رو در این مقاله از کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی به ارائه راهنمای جامعی پیرامون این مساله می‌پردازیم.
8 مهر 1404کاشت مو در بهترین کلینیک کاشت مو در تهران یک روش موثر برای بسیاری از افراد درگیر با مشکل ریزش مو است؛ اما باید دانست که در این مرکز، چه کسانی نباید کاشت مو انجام دهند. انتخاب بهترین کاندیدا برای کاشت مو به عوامل متعددی بستگی دارد:
جراحی کاشت مو یک گزینه درمانی رایج در دنیای زیبایی است؛ اما، واقعا کاشت مو چقدر موفق است؟ پیشرفت‌های علم پزشکی منجر به روش‌های کاشت موی دقیق‌تر و طبیعی‌تر از همیشه شده است. اغلب مراجعان در کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی با این سوال مواجه هستند که: « چه کسانی نباید کاشت مو انجام دهند؟ آیا این روش برای همه جواب می‌دهد؟» متاسفانه علیرغم پیشرفت‌های پزشکی، همه افرادی که از ریزش مو رنج می برند، کاندیدای مناسبی برای کاشت مو نیستند. این افراد عبارتند از:
کاشت مو برای برخی از انواع ریزش مو موثر است، اما زمانی که فرد از ریزش موی موقت رنج می‌برد، گزینه مناسبی نخواهد بود. ریزش موی موقت که اغلب به دلیل شرایط خاصی همچون استرس، تغییرات هورمونی یا مشکلات تغذیه‌ای رخ می‌دهد، با درمان‌های غیرتهاجمی بهتر قابل مدیریت بوده و ممکن است پس از رفع علت زمینه‌ای به خودی خود برطرف شود.
بله افرادی که از ریزش موی آندروژنیک (الگوی ریزش موی مردانه یا زنانه) رنج می‌برند، جزو افرادی هستند که نباید کاشت مو انجام دهند. این نوع ریزش مو به دلیل افزایش هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) در فولیکول‌های مو رخ می‌دهد و موجب تحلیل رفتن فولیکول‌ها و در نهایت ریزش دائمی مو می‌شود. از آنجا که موهای کاشته شده نیز ممکن است تحت تاثیر همین هورمون قرار گیرند، نتایج کاشت برای برخی افراد دوام زیادی نخواهد داشت.
به همین دلیل، در چنین افرادی بسیاری از متخصصان ترجیح می‌دهند که ابتدا درمان‌های جایگزین مانند استفاده از ماینوکسیدیل و فیناستراید را پیشنهاد کنند. از این طریق میتوانند رشد مو را بهبود داده یا از ریزش بیشتر آن جلوگیری کنند.
برای کاشت مو در بهترین کلینیک کاشت مو در فرشته، به یک بانک موی سالم نیاز دارید تا بتوان از موهای این ناحیه برای پیوند استفاده کرد. اگر فردی بانک موی کافی و قوی در بخش‌های پشتی و کناری سر نداشته باشد، در لیست کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، قرار می‌گیرد. در واقع، نداشتن موهای سالم و پرتراکم در ناحیه‌ی بانک مو، پیوند موثر و طبیعی را با چالش مواجه می‌کند. مشکلات کمبود بانک مو عبارتند از:
همانطور که می‌دانید، برای انجام موفقیت‌آمیز کاشت مو، به فولیکول‌های سالم و قوی در نواحی دیگر پوست سر (مانند پشت یا کناره‌ها) نیاز است. در افرادی با طاسی مادرزادی، ممکن است نواحی دهنده مو به اندازه کافی قوی یا پرپشت نباشند تا برای کاشت استفاده شوند. این موضوع نتیجه نهایی کاشت را کم‌تراکم و غیرطبیعی خواهد کرد.
حتی اگر کاشت در چنین افرادی انجام شود، معمولا با گذر زمان، نتایج ثبات نخواهد داشت. دلیل این امر ضعف ژنتیکی فولیکول‌ها در حفظ و رشد مداوم موهاست که باعث می‌شود موهای کاشته شده نیز به مرور دچار ریزش شوند. بنابراین، بسیاری از متخصصان افرادی که طاسی مادرزادی دارند را در زمره کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند قرار داده و توصیه می‌کنند به دنبال روش‌های جایگزین باشند.
ریزش مو بدون الگوی مشخص یا «آلوپسی بدون الگو» (DUPA)، نوعی ریزش مو است که در آن موها به‌صورت پراکنده و بدون الگوی خاصی نازک شده و می‌ریزند. از آنجایی که این نوع ریزش معمولا نشان‌دهنده عدم ثبات در وضعیت فولیکول‌های مو است، ممکن است نتیجه‌ی موفقی از کاشت مو به دست نیاید و حتی باعث بدتر شدن شرایط شود.
یکی از مشکلات مهم در کاشت مو برای کسانی که دچار DUPA هستند، این است که ناحیه اهداکننده مو در این افراد هم ممکن است به‌مرور نازک شود. در نتیجه، احتمال موفقیت پیوند در این افراد پایین‌تر است، زیرا نواحی اهداکننده به اندازه کافی قوی نیستند تا بتوانند موهای جدید را حمایت کنند و در نتیجه پیوندها با شکست مواجه میشوند.
برای این دسته از کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، روش‌های درمانی دیگری نظیر دارودرمانی از طریق فیناستراید یا ماینوکسیدیل یا روش‌های جدیدتر مانند پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، میتواند گزینههای بهتری باشد. این روش‌ها با تقویت فولیکول‌های موجود و کاهش سرعت ریزش مو، میتوانند برای این نوع ریزش، موثرتر عمل کنند.
در سنین زیر ۲۴ سال، الگوی ریزش مو بسیاری از افراد هنوز کاملا مشخص نیست. یعنی ممکن است ریزش مو در آینده ادامه یابد و با تغییر الگو، موهایی که کاشته شده‌اند نتوانند به خوبی نیازهای آینده فرد را برطرف کنند. از طرفی، استفاده زودهنگام از بانک موی محدود، سبب کمبود موهای کافی در آینده برای رفع نواحی جدیدی که دچار ریزش شده‌اند، می‌شود.
همچنین، افراد جوان معمولا انتظارات بالایی از نتایج کاشت مو دارند، اما بلوغ فکری برای پذیرش نتایج واقعی این فرایند و نیاز به مراقبت‌های مداوم را ندارند. با توجه به اینکه کاشت مو یک فرایند دائمی است، لازم است افراد با درک عمیق‌تری وارد این تصمیمگیری شوند.
از سوی دیگر بسیاری از متخصصان معتقدند که این گروه از کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند بهتر است با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی مانند داروها تاثیرات روانی ناشی از ریزش مو را کاهش داده تا در آینده تصمیم مناسب‌تری بگیرند.
بیشتر بخوانید:بهترین سن کاشت مو
افرادی که دچار مشکلات روانی نظیر اضطراب شدید، افسردگی یا اختلالات بدریخت‌انگاری Body Dysmorphic Disorder (BDD) هستند، گزینههای مناسبی برای کاشت مو نیستند. این اختلالات میتوانند باعث شوند فرد به شدت بر ظاهر خود تمرکز کند و حتی پس از انجام عمل، به نتیجه رضایت‌بخشی نرسد. افرادی که به اختلال بدریخت‌انگاری مبتلا هستند، دچار توهمات غیرواقعی از نقص‌های ظاهری خود بوده و حتی پس از کاشت مو نیز همچنان از ظاهر خود ناراضی می‌مانندکه میتواند به بدتر شدن وضعیت روانی آنها منجر شود.
باید بدانیم که از نظر جسمی، کاشت مو یک عمل نسبتا ایمن است، اما افراد دارای مشکلات روانی بیشتر در معرض استرس و اضطراب پس از عمل قرار می‌گیرند. در نتیجه ممکن است دستورالعمل‌های بعد از جراحی را به درستی رعایت نکنند. این موضوع حتی در مواقعی باعث عفونت و دیگر مشکلات پزشکی می‌شود. بنابراین، جراحان توصیه می‌کنند که پیش از تصمیمگیری برای کاشت مو، ابتدا با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که انتظارات واقع‌گرایانه‌ای دارید و جزو کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، نیستید.
کسانی که پوست سر ضعیف دارند، ممکن است نتایج مطلوبی از این روش نگیرند. پوست سر ضعیف میتواند به دلیل عواملی مانند التهاب‌های مداوم، بیماریهای پوستی یا گردش خون ناکافی در ناحیه سر باشد. این شرایط میتواند رشد و تقویت موهای کاشته‌شده را دشوار کند و حتی خطر ایجاد عفونت یا مشکلات پوستی پس از کاشت را افزایش دهد. به همین دلیل، پزشکان معمولا توصیه می‌کنند کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، ابتدا سلامت پوست سرشان را بررسی کنند تا از عوارض جانبی جلوگیری کنند.
برخی افراد به دلیل داشتن بیماریهای زمینه‌ای، گزینه مناسبی برای کاشت مو نیستند. این افراد به دلیل شرایط خاص جسمانی ممکن است دچار مشکلاتی شوند که نه تنها موفقیت‌آمیز بودن کاشت مو را تحت تاثیر قرار دهد، بلکه حتی عوارض جانبی جدی برایشان ایجاد کند. بنابراین، مهم است که قبل از تصمیم به کاشت مو، با پزشک متخصص مشورت کنید.
به‌طور مثال، کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند شامل افرادی که دچار بیماریهای خودایمنی مانند لوپوس یا پسوریازیس هستند، به دلیل التهاب و واکنش‌های غیرقابل پیش‌بینی بدنشان، ممکن است با عوارضی مانند عفونت یا عدم پذیرش پیوند مواجه شوند. دیابت نیز از دیگر شرایطی است که به دلیل کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت، ممکن است کاشت مو را پرریسک‌تر کند. همچنین، افرادی که مشکلات گردش خون دارند یا داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند، با خطر خونریزی بیشتر روبرو هستند که باعث می‌شود روند کاشت مو پیچیده‌تر شود.
اگر در دوران بارداری هستید و به فکر کاشت مو افتاده‌اید، بهتر است این بخش مقاله را با دقت بیشتری بخوانید. برای کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، بارداری یکی از شرایط خاص محسوب می‌شود. چرا که در دوران بارداری، بدن دچار تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی زیادی می‌شود. این تغییرات بر روی سلامت پوست و مو تاثیر می‌گذارند و در برخی موارد ریزش مو را تشدید می‌کنند.
در این دوران، پزشکان توصیه می‌کنند که از هر گونه عمل جراحی غیر ضروری خودداری شود، زیرا عوارض احتمالی این نوع عمل‌ها میتواند بر مادر و جنین تاثیر بگذارد. یکی از مشکلات عمده در این زمینه، استفاده از داروهایی است که ممکن است برای جنین مضر باشند، مثل داروهای بی‌حسی و مسکن‌ها که در هنگام کاشت مو استفاده میشوند. بنابراین اگر باردار هستید، بهتر است تصمیمگیری برای کاشت مو را به پس از پایان دوران بارداری و شیردهی موکول کنید.
دیابتی‌ها نیز جزو کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، قرار دارند. اگرچه دیابت به‌طور مستقیم مانع از انجام این جراحی نمی‌شود، اما افراد مبتلا به دیابت باید مراقب خطرات خاصی که روند جراحی و بهبودی را پیچیده‌تر می‌کند، باشند.
افرادی که دیابت نوع ۱ دارند، به ویژه اگر سطح قند خون آنها ناپایدار باشد، در معرض خطرات جدی‌تری قرار دارند. زیرا در جراحی‌های طولانی مدت مانند کاشت مو، نیاز به کنترل دقیق قند خون هست. عدم کنترل قند خون میتواند منجر به بروز عفونت‌ها و مشکلاتی در روند بهبودی فرد شود.
در دیابت نوع ۲، اگر قند خون به‌خوبی کنترل شود، انجام کاشت مو گاهی موفقیت‌آمیز است، اما همچنان باید فرد تحت مراقبت‌های ویژه‌ای قرار گیرد. همچنین، هرگونه اختلال در جریان خون به دلیل دیابت ممکن است موجب بهبود کندتر زخم‌ها شود.
کاشت مو برای کسانی که به بیماریهای مزمن مانند هپاتیت و HIV مبتلا هستند، خطرات جدی در پی دارد. افرادی که مبتلا به هپاتیت B یا C هستند، پرسنل پزشکی را در معرض خطر انتقال ویروس قرار می‌دهند، چرا که این ویروس‌ها از طریق خون منتقل میشوند. علاوه بر این، عملکرد ضعیف کبد میتواند روند بهبودی پس از جراحی را در این افراد مختل کرده و استفاده از داروها را پیچیده کند.
در مورد HIV، کسانی که ویروس در بدنشان فعال است یا به طور کامل درمان نشده‌اند، نمی‌توانند به راحتی کاشت مو انجام دهند. خطرات احتمالی برای این افراد، شامل ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و افزایش ریسک عفونت پس از جراحی است. بنابراین، کاشت مو تنها برای بیمارانی که وضعیت HIV آنها غیرقابل شناسایی است و در شرایط ایمن تحت درمان قرار دارند، قابل انجام است.
در برخی شرایط قلبی-عروقی، کاشت مو باید به طور موقت به تعویق بیفتد، زیرا این بیماریها ممکن است جریان خون و اکسیژن‌رسانی به ناحیه سر را مختل کرده و بقای پیوند فولیکول‌های مو را به خطر بیندازند. همچنین کسانی که با بیماریهای قلبی و عروقی نباید کاشت مو انجام دهند، شرایط زیر را دارند:
کاشت مو برای افرادی که از مشکلات خونی نظیر غلظت خون بالا رنج می‌برند، اغلب توصیه نمی‌شود. دلیل این امر آن است که خون‌رسانی مناسب برای بهبود سریع‌تر زخم‌ها و جلوگیری از ایجاد لخته‌های خون در ناحیه‌ی پیوند ضروری است. در افراد با غلظت خون بالا، خون‌رسانی به پیازهای موی کاشته شده محدود می‌شود و خطر بروز لخته‌های خونی، عفونت و تاخیر در روند بهبود افزایش می‌یابد. به همین علت، در دسته‌ی کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، بیماران با مشکلات خونی نیز جای می‌گیرند.
کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند، شامل افرادی با اختلالات انعقادی نیز هستند؛ زیرا این افراد در طول عمل ممکن است با خطر خونریزی بیش‌ازحد مواجه شوند. خونریزی شدید میتواند عوارض جدی ایجاد کند و حتی باعث عدم موفقیت در پیوند مو شود. از این رو، قبل از هر اقدامی، مشاوره دقیق با پزشک ضروری است.
کسانی که مشکلات کبدی دارند، به خصوص افرادی که مبتلا به کبد چرب هستند، باید با احتیاط بیشتری به کاشت مو فکر کنند. کبد در سلامت موها نقش مهمی ایفا می‌کند. این عضو حیاتی نه‌تنها مواد مغذی مورد نیاز برای رشد موها را فراهم می‌کند، بلکه با تصفیه خون و از بین بردن سموم بدن به حفظ سلامت عمومی کمک می‌کند. در موارد کبد چرب، کبد نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را به درستی انجام دهد و ممکن است قادر به تامین مواد مغذی و هورمون‌های ضروری برای رشد مو نباشد، که این امر میتواند باعث ضعیف شدن موها و کاهش کارآیی پیوند مو شود.
افرادی که زخم‌های برجسته یا کلوئیدی بر روی سر دارند، از جمله کسانی هستند که نباید کاشت مو انجام دهند. این زخم‌ها، به دلیل ایجاد بافت اضافی و ضخیم شدن پوست، شرایط نامناسبی برای پذیرش پیوند مو ایجاد می‌کنند.
یکی از دلایل اصلی ناکارآمدی کاشت مو در این افراد، کمبود خون‌رسانی کافی به گرافت‌هاست. در زخم‌های برجسته، رگ‌های خونی به سختی میتوانند به گرافت‌های کاشته‌شده خون‌رسانی کنند. این موضوع باعث کاهش شانس بقای گرافت‌ها و احتمال نیاز به جراحی‌های مکرر می‌شود.
همچنین افرادی که مستعد ایجاد زخم‌های برجسته هستند، ممکن است پس از کاشت مو، زخم‌های جدیدی نیز در ناحیه کاشت تجربه کنند. این زخم‌های تازه میتوانند ظاهر ناخواسته‌ای ایجاد کنند و فرایند ترمیم را دشوارتر سازند.
یکی از مهم‌ترین مواردی که در انجام کاشت مو باید به آن توجه شود، وضعیت بانک مو در فرد متقاضی است. کسانی که نباید کاشت مو انجام دهند معمولا شامل افرادی است که بانک موی کافی ندارند یا میزان طاسی آنها بیش از حد است.
در کاشت مو، فولیکول‌های مو از ناحیه‌ی پشت یا اطراف سر برداشته و به نواحی طاس منتقل میشوند. برای موفقیت این روش، وجود تعداد کافی فولیکول سالم در ناحیه بانک مو حیاتی است. کمبود فولیکول در این ناحیه میتواند منجر به نتایجی کم‌پشت و غیرطبیعی شود، که گاهی حتی نیاز به ترمیم و مراحل اضافی دارد.
بیشتر بخوانید: جدیدترین روش کاشت مو بدون بانک مو
سن پایین و مشخص نبودن وضعیت پیشروی ریزش مو یکی از فاکتورها در کسانی است که نباید کاشت مو انجام دهند. چرا که ریزش مو ممکن است پس از عمل ادامه یابد و منجر به نتایج ناهماهنگ و ظاهری ناهمگون شود. این گروه بهتر است منتظر بمانند تا ریزش مو به وضعیت پایداری برسد و سپس در مورد کاشت مو تصمیمگیری کنند.
اگرچه کاشت مو برای کسانی که در سنین پایین دچار ریزش مو میشوند، گزینه‌ای وسوسه‌برانگیز به نظر می‌رسد؛ اما پزشکان معمولا توصیه می‌کنند که افراد زیر ۲۵ سال از این تصمیم پرهیز کنند. علت اصلی این است که الگوی ریزش مو در سنین پایین هنوز کاملاً تثبیت نشده و ممکن است به مرور زمان تغییر کند.
همچنین فولیکول‌های موی قابل برداشت در منطقه‌ی پشت سر محدود هستند. اگر فردی در سن پایین کاشت مو انجام دهد و بعدها دچار ریزش گسترده‌تری شود، ممکن است دیگر منبع کافی برای جبران ریزش نداشته باشد.
از آنجایی که سلامت عمومی و میزان موی قابل‌برداشت از نواحی دیگر بدن نقش کلیدی در موفقیت کاشت مو دارند، پزشکان معمولا توصیه می‌کنند افراد مسن قبل از انجام عمل کاشت، از شرایط فیزیکی مناسب و بانک موی کافی برخوردار باشند. انجام آزمایش‌هایی مانند الکتروکاردیوگرام (EKG) برای بررسی وضعیت قلب و سیستم گردش خون نیز برای افراد بالای ۴۵ سال به منظور اطمینان از ایمنی عمل ضروری است. بنابراین، سن بالا به‌خودی‌خود مانعی برای کاشت مو نیست و افراد سالم میتوانند نتایج رضایت‌بخشی از این فرآیند به دست آورند.
در پروسه تحقیق برای کاشت مو یکی از پرسش‌های اصلی این است که چه کسانی نباید کاشت مو انجام دهند. از این‌رو، آگاهی درباره گروه‌هایی که منع انجام این عمل جراحی را دارند، برای بسیاری از افراد در جهت تصمیمگیری کمک شایانی به‌شمار می‌آید. مناسب‌بودن کاشت مو به عواملی نظیر ثبات ریزش، سلامت عمومی، ویژگی‌های مو و تراکم بانک مو و… بستگی دارد. بنابراین مشاوره با متخصصان مجرب کلینیک کاشت مو دکتر نجف بیگی و بررسی دقیق شرایط فردی میتواند بهترین راه برای اطمینان از انتخاب روش را در اختیار شما بگذارد.
منبع: لینک
ریزش موی موقت به خودی خود دلیلی برای عدم کاشت مو نیست، اما مهم است که علت آن را شناسایی کنید. مشاوره با پزشک متخصص میتواند به شما کمک کند تا بهترین تصمیم را بگیرید و در صورت لزوم، گزینههای درمانی مناسبی را بررسی کنید.
افرادی که دارای مشکلات پوستی در ناحیه سر هستند، باید قبل از تصمیمگیری برای کاشت مو با پزشک متخصص مشورت کنند. این مشاوره میتواند به شناسایی خطرات و تعیین بهترین زمان برای اقدام کمک کند.
برخی بیماریها که مانع از انجام این عمل میشوند مانند بیماریهای عفونی، بیماریهای خودایمنی، اختلالات خونی، مشکلات پوستی و…
ارسال دیدگاه